Gençliğim

Sanki daha dün kar yağdı bu mevsime
Özler gibiydik geçen yazı
Şimdi kar taneleri düşmez oldu
Yollar üşümez
Hanlar boş

Sahibi kaybolmuş köpekler caddeleri peşliyordu
Kanı kaynayan bir çok genç yaşlanma çabasındaydı
Aramızdan birkaç çocuk büyüyor
Bir kısmı ise misket oynuyordu
Birimiz kalkıp emirler savurdu içinden
Duymadık kimseyi duymazdık hiç

Sanki daha dün güneş açtı güne
Bugün ayın ışığı yetmedi yüzünüzü görmeye
Ateşler dolu tenekemiz vardı elimizi uzatıp yaktığımız.
Donmasın diye gözlerimiz indirdik panjurları
Isındık içten içe ama vuranları görmedik

Sonraları akrep yarışı kaybetti
Zaman aktı ve tükendi
Belki planlar dünyalarcaydı ama
Yaşam dünya yaşıyla yarışamadı
Ve gittik dönmemek üzere
Ne bir el sallayan vardı ardımızda
Ne de su dökenler
Sahipsiz köpeklerden başka…