Sadece iki ayağım üzerinde dengede duramıyorumRüzgarlar efendimse
Yere secde ediyorum
Dur durak bilmez çarpıntılarım
Ritimsiz kalbimin esiri oluyorum…Sarkıtlar ve dikitler arasında kaybolmuşum
Labirent gibi gelmiş avcumun içi
Kendi ruhumda toz duman…
Artık sözlerimin sonu hep ünlem,
Haykırışlarım bir pandomim.
Kesilmiş kulaklarım görmez gözlerim.
Esir halkın masum temsilcisi rolünde
Kahraman olup ölmek peşindeyim.
Her kazancın yolunda olduğu gibi bir pişmanlık
Ölüm yolunda da giden hayata üzgünüm
Çare yoksa ölmüşe olmuşa
Bu hayatta en biçareyim
…
Sonraları!!!
Bende senin gibiyim ey insan
Ayıbımdır artık darbelerin hükmü geçmesi vücudumda
Ve sebebidir kayboluşlarımın cahilliğim
…
Bende senin gibiyim ey insan
Dua edemeyişim utandığımdan
Ellerim yakarışta
Gözüm oynaşta…
Bende senin gibiyim ey inan
Sadece iki ayağım üstünde dengede duramıyorum
Oda ağır hasarlardan…
EAB(Alef)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder